Όλο και περισσότερο η εποχή μας μου θυμίζει τις cult μέρες της δεκαετίας του ’80, όταν κατάφερναν να δουν το φως της δημοσιότητας επιτεύγματα σαν αυτή την απίθανη διαδρομή «Κατσαπλιάς» στην… «Κουραδόλακκα» Πηλίου! Τότε, η αναρριχητική κοινότητα απαριθμούσε καμιά ντουζίνα αφοσιωμένους, οι πραγματικές αναρριχήσεις σπάνιζαν και η διάθεση για προβολή ως συνήθως περίσσευε, οπότε υπήρχε χώρος για όλους. Την αμέσως επόμενη περίοδο πολλά θα αλλάξουν με μια νέα γενιά να επιδίδεται σε ένα φρενήρες κυνήγι των μεγάλων ορθοπλαγιών και κορυφών. Για μια συγκεκριμένη ιστορική στιγμή ο όρος «επίτευγμα» θα αποκτήσει έστω και ετεροχρονισμένα κάτι από τις... κλασσικές του διαστάσεις, στον τύπο της εποχής. Όχι για πολύ όμως. Από τη μια η κόπωση και οι τραγωδίες της γενιάς αυτής και των επιγόνων τους, και από την άλλη η αποτυχία τους να εκμεταλλευτούν το εξαιρετικό momentum θα οδηγήσει τα πράγματα στο σημερινό τέλμα δράσης. Οι διάφοροι επιτήδειοι με την δυναμική υποστήριξη των νέων μέσων, θα σπεύσουν να συμπληρώσουν το κενό. Καθώς η εικόνα θα αρχίσει να αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα από την πράξη καθαυτή, θα συνεχίσουν αυτοί να επικαρπώνονται με ακρότητα το αιματοβαμμένο τρόπαιο, βυθιζόμενοι στην αυταρέσκεια της δικιάς τους... κουραδόλακκας. Οι αξιοσημείωτες αναρριχήσεις, και οι αποστολές σε σημαντικές κορυφές άρχισαν να σπανίζουν πάλι και όταν συμβαίνουν να αφορούν σχεδόν ή για τα καλά μεσήλικες, απομεινάρια δηλαδή μιας άλλης εποχής. Με τη σημερινή γενιά να αρέσκεται στην αναρρίχηση και ορειβασία τουρισμού και να μην έχει καμιά διάθεση για πραγματικές προκλήσεις, οι «καινούργιοι» πόλοι προβολής με τα πιο πολλά likes θα αφορούν στο εξής τετριμμένες αναβάσεις σε κορυφές όπως το Elbrus ή αναρριχήσεις σε αδιάφορες πλαγιές σαν του Ξηροβουνίου στην Εύβοια.
Κακές Παρέες
RSS Feed
